|
|
Teunis en Truusken die waren getrouwd
dus wier der 'n heavig feest gebouwd
iedereen zei: proost en zie zwoksten in het rond
um tien uur ging 't van zie leaven hoog
de bruidegom die kreeg de lamp in het oog
't bruidjen schrok en zie smakten op de grond
maar ik zag niks want ik mos pissen
ik dacht al dat ik wat missen
zo geet 't altied as der iets te doene is
maar ik zag niks want ik mos pissen
ik dacht al dat ik wat missen
zo geet 't altied as der iets te doene is
moar later op d'n avond ging 't er groelijk heer
't volk wier zat en ze gingen te keer
zie hadden ezeg : 't mot alderbastend wèhngewest
Knelis uut 't Broek had de konte vol
hie stappen in de wagen toen hatte nog lol
hie scheuren weg, 't mot alderbastend wèhngewest
maar ik zag niks want ik mos pissen
ik dacht al dat ik wat missen
zo geet 't altied as der iets te doene is
maar ik zag niks want ik mos pissen
ik dacht al dat ik wat missen
zo geet 't altied as der iets te doene is
drie dagen later was 't zowiet
de gein van 't feest waren wi-j wel kwiet
op de begrafenis van Knelis uut 't Broek
wi-j hadden 'm deftig weggebracht
en hadden 'n kwartierken op zien vrouw gewacht
moar die zat te buizen in 't cafeetjen op de hoek
maar ik zag niks want ik mos pissen
ik dacht al dat ik wat missen
zo geet 't altied as der iets te doene is
maar ik zag niks want ik mos pissen
ik dacht al dat ik wat missen
zo geet 't altied as der iets te doene is
ik mos pissen ik mos pissen ik mos pissen
ik mos pissen ik mos pissen ik mos pissen
|
